Osmanlı’da Kültür ve Uygarlık – Divan-ı Hümayun

• Danışma meclisidir.
• En üst yönetim ve yargı organıdır.
• Kubbealtı, Birun’da (Dış Saray) toplanılır.
• Kasr-ı Adl; Padişahın toplantıları gözlemlediği yerdir.
• Halk şikayetlerini doğrudan buraya sunabilir.

Seyfiye

Askeri bürokrasiye bakarlar.

Divanda Yer Alanlar;

• Sadrazam (Padişahtan sonra 2. Yetkili, Mührü taşır, vekillik eder, sefere gider)
• Vezirler
• Yeniçeri Ağası
• Kaptan-ı Derya

Divan Dışı; Beylerbeyi, Sancakbeyi, Tımarlı Sipahi divan dışıdır, taşrada görev alır.

 İlmiye

Din, Hukuk, Eğitim işlerine bakarlar.

Burada sınıfta yer almak için Türk ve Medreseli olma şartı vardır.

Divanda Yer Alanlar;

• Şeyhülislam (Protokolde Sadrazama denktir, fetva verir)
• Kazasker (Adalet işleri ve atamalarına bakar)

Divan Dışı; Kadı, Müderris, İmam, Müezzin, Suhte, Seyit divan dışıdır, taşrada görev alır.

Kalemiye

Maliye, Yazışma, Sivil Bürokrasi işlerine bakarlar.

Divanda Yer Alanlar;

• Nişancı (Padişahın onaylama işleri, Tımar kayıtlarının tutulması, Tahrir, yani Sayım defteri tutar)
• Reisülküttap (Dış işlerine bakar)
• Defterdar (Maliye işlerine bakar)

Divan Dışı; Sadaret Kethüdası, Memur, Kâtip, Muhtesip divan dışıdır, taşrada görev alır.

Toplumsal Yapı

Yönetenler (Askeri); Hanedan, İlmiye, Seyfiye, Kalemiye (vergi vermezler)

Yönetilenler (Reaya); Halk, Tebaa (Müslüman ve gayrimüslim olarak ayrılır)

Millet Sistemi

Irk esasına göre değil, Din esasına göre oluşur. Tanzimat Fermanı’na kadar devam etmiştir.